• Nagłówek

      • Agnieszka Dziurska 

        		  
        Profesja, którą wykonuję od prawie 20 lat, nie była wybrana przeze mnie
        przypadkowo. Pracując w zawodzie nauczyciela wychowania przedszkolnego spełniłam
        swoje marzenia, które towarzyszyły mi od dzieciństwa, a utwierdziły się w liceum o profilu
        pedagogicznym. Gdy sięgam pamięcią wstecz do czasów młodzieńczych, pełnych pomysłów
        i marzeń, a jednocześnie implikacji przyczynowo skutkowych, przypominam sobie takie
        rozumowanie. Chcę zmieniać świat trwale, tak by ludziom żyło się lepiej. Starsi i dorośli
        mnie zlekceważą. Świat jest za duży, życie za krótkie. Jak zmieniać oblicze ziemi? Najlepiej
        włączyć się w dzieło kształtowania „małego” człowieka - on jest otwarty, szczery, prawdziwy
        i ciekawy wszystkiego. Dlatego zostałam nauczycielem, aby edukować przyszłych
        pasjonatów, kreatorów... Wiem, że gdy pracuje z dziećmi jestem naprawdę sobą. Praca moja
        bywa fascynująca, porywająca, ale nade wszystko ... nieprzewidywalna tak jak
        nieprzewidywalni bywają ludzie mali i baaardzo duzi. Co mi przyniesie następny dzień –
        o tym decyduje zarówno mały Jaś, jak i trochę większa Ola. To nie bajka, a ja nie jestem
        wróżką. To życie, a ja jestem nauczycielem ... z pasją, dystansem, poczuciem własnej
        wartości i humoru w stosunku do własnej osoby. Zatem jestem nauczycielem i dobrze mi
        z tym!
         

        Agnieszka Pacierz
        Lubię swój zawód, gdyż praca z dziećmi pozwala mi realizować siebie, jest ciągłym
        wyzwaniem, które wymaga ode mnie postawy twórczej, a przede wszystkim uczy
        odpowiedzialności i bycia otwartym na oczekiwania innych. Pozwala mi wykazywać się
        kreatywnością i zaangażowaniem. Na co dzień jest moją pasją, zajęciem, które sprawia mi
        ogromną satysfakcję. Nie wyobrażam sobie życia bez pracy z małymi dziećmi, ponieważ
        wiem, że jest to moje powołanie.

         

        Aneta Tombarkiewicz 

        		  
        Praca z dziećmi sprawia mi wiele radości i satysfakcji. Podziwiam ich spontaniczność
        i entuzjazm oraz ciekawość świata. Lubię patrzeć na radość podopiecznych w momentach,
        kiedy zdobywają nową wiedzę oraz umiejętności, a także kiedy odkrywamy razem tajniki
        otaczającego świata. Największą zapłatą, dla mnie jako nauczyciela jest uśmiech dziecka,
        bo jak powiedział kiedyś wielki pedagog Janusz Korczak „kiedy śmieje się dziecko, śmieje
        się cały świat”. Największą zapłatą jest również zaufanie, jakim obdarza mnie mały
        człowiek. Czym się kieruję w pracy? W pracy staram się podążać za dzieckiem, dając mu
        poczucie bezpieczeństwa, akceptacji oraz możliwość wszechstronnego rozwoju. Staram się
        nauczyć moich małych podopiecznych tak wielu rzeczy jak to możliwe, a potem z ogromną
        radością i dumą patrzę na postępy moich małych przedszkolaków.
        Jestem nauczycielem z powołania, człowiekiem pracowitym, cierpliwym, odpowiedzialnym.
        Pracy poświęcam każdą wolną chwilę – czy to doskonaląc swoje umiejętności podczas
        kursów i szkoleń, czy to przygotowując dla dzieci atrakcyjne i ciekawe zajęcia, czy też
        wreszcie starając się swoją postawą i przykładem kształtować właściwe postawy.
        Zawód nauczyciela to misja i ja jestem wdzięczna, że mogę w niej uczestniczyć -
        uczestniczyć w kształtowaniu osobowości młodego człowieka, być wsparciem i partnerem dla
        rodziców w tej jakże trudnej pracy.
         

        Anna Harabin
        Praca z dziećmi jest moim powołaniem, przynosi mi ogromną radość i satysfakcję.
        Obserwowanie przedszkolaków, jak pokonują nowe trudności, jak się zmieniają i rozwijają
        utwierdza mnie w przekonaniu, że to, co robię ma sens. W dzieciach bardzo cenię ich
        szczerość i spontaniczność, której brakuje dorosłym, a uśmiech i radość najmłodszych jest dla
        mnie najpiękniejszą nagrodą.

         

        Edyta Jamioł

        		  
        Praca z dziećmi jest moją pasją i daje mi dużo radości. Dzieci każdego dnia zaskakują
        mnie nowymi pomysłami. Dostrzegam, jak się rozwijają, nabywają nowe umiejętności
        i sprawia mi to ogromną satysfakcję. Staram się patrzeć na świat oczami moich
        wychowanków, gdyż jest to klucz do poznania dziecka i jego potrzeb. Moim podstawowym
        celem jest stworzenie atmosfery pełnej ciepła, radości i poczucia bezpieczeństwa, tak aby
        każde dziecko czuło się ważne i wyjątkowe. Kocham swoją pracę za to, ze nawet kiedy mam
        zły humor moje maluszki pomagają mi zapomnieć o kłopotach, bo jak powiedział J. Korczak
        - „ Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.”

         

         

        Edyta Kraińska
        Jestem nauczycielem wychowania przedszkolnego, dla którego praca z dziećmi jest
        ogromną radością. Nie ma szczerszych i wrażliwszych istot na tym świecie niż dzieci.
        Obcowanie z nimi wzbogaca człowieka, bo jak pisał P. Coelho: ,,Dziecko może nauczyć
        dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się
        ze wszystkich sił tego, czego pragnie” co dla nas dorosłych bywa niezwykle trudne.
        Bardzo lubię swoją pracę i wykonuję ją z zaangażowaniem. Nie odczuwam przymusu, ani nie
        patrzę na zegarek. Nigdy nie jestem obojętna na potrzeby dzieci. Dzielę radość wspólnie
        z nimi w ich sukcesach, ale także wspieram i otaczam troską w ich smutkach i porażkach.
        Staram się każdego dnia dawać z siebie wiele, tak aby czuły się bezpiecznie.

         

        Elżbieta Kwiatkowska

        		  
        Pracuję ponad 30 lat z dziećmi w wieku przedszkolnym, w tym najdłużej z tymi
        najmłodszymi, dla których byłam drugą mamą, od których słyszałam „kocham cię”, a nawet
        „ożenię się z tobą”. Nie wyobrażam sobie innej pracy . Do dziś pamiętam swoją Panią z
        przedszkola i jej uśmiechy (w moim dziecięcym przekonaniu przeznaczone tylko dla mnie i z
        tego powodu czułam się” szczęściarą”). Kochała nas wszystkich i jej uśmiech był dla
        każdego z nas . Ja również nie żałuję uśmiechów dla swoich i nie tylko swoich
        wychowanków.

         

         

        Jolanta Kwiecień - Pacierz
        Odkąd pamiętam zawsze chciałam pracować z dziećmi i nigdy nie żałowałam,
        że wybrałam taki, a nie inny zawód. Chociaż praca nauczyciela wymaga wiele cierpliwości,
        energii, poświęconego prywatnego czasu, to jednak daje mi wiele satysfakcji, motywuje
        do dalszego działania. Z dzieciakami nigdy nie można się nudzić. Zaskakują mnie swoją
        pomysłowością, są szczere, mówią, co myślą, nie ukrywają emocji. Według mnie w tej pracy
        bardzo ważne jest zrozumienie okazywane małemu człowiekowi, umiejętność spojrzenia
        na świat jego oczami i tym przede wszystkim staram się kierować.

        Lucyna Kosmala

        		  
        Praca z dziećmi to dla mnie pasja i wyzwanie. Od czasu szkoły podstawowej
        opiekowałam się dziećmi sąsiadów. Czułam się potrzebna i uwielbiana przez maluchy. To
        ukierunkowało wybór szkoły średniej, a później studiów i pracy. Nadal kocham to, co robię 
        i powierzone mi dzieci.
         

        Paulina Meresińska

        Praca z dziećmi to moja pasja. Uwielbiam każdy dzień w przedszkolu i nie
        wyobrażam sobie inaczej. Wybrałam ten zawód świadomie i nie pamiętam, żebym marzyła o
        zostaniu kimś innym. Jestem osobą pogodną i optymistyczne nastawioną do życia. Praca z
        dziećmi przynosi mi ogromną radość, satysfakcję i poczucie spełnienia zawodowego.
        Obserwowanie tego, jak dzieci pokonują nowe trudności, jak się zmieniają i rozwijają
        utwierdza mnie w przekonaniu sensu mojej pracy, a każdy uśmiech na ich twarzy jest dla
        mnie niezwykłą nagrodą.