Przedszkole

        • Kadra pedagogiczna

        • Agnieszka Dziurska 

          		  

          Profesja, którą wykonuję od prawie 20 lat, nie była wybrana przeze mnie przypadkowo. Pracując w zawodzie nauczyciela wychowania przedszkolnego spełniłam swoje marzenia, które towarzyszyły mi od dzieciństwa, a utwierdziły się w liceum o profilu pedagogicznym. Gdy sięgam pamięcią wstecz do czasów młodzieńczych, pełnych pomysłów i marzeń, a jednocześnie implikacji przyczynowo skutkowych, przypominam sobie takie rozumowanie. Chcę zmieniać świat trwale, tak by ludziom żyło się lepiej. Starsi i dorośli mnie zlekceważą. Świat jest za duży, życie za krótkie. Jak zmieniać oblicze ziemi? Najlepiej włączyć się w dzieło kształtowania „małego” człowieka - on jest otwarty, szczery, prawdziwy i ciekawy wszystkiego. Dlatego zostałam nauczycielem, aby edukować przyszłych pasjonatów, kreatorów... Wiem, że gdy pracuje z dziećmi jestem naprawdę sobą. Praca moja bywa fascynująca, porywająca, ale nade wszystko ... nieprzewidywalna tak jak nieprzewidywalni bywają ludzie mali i baaardzo duzi. Co mi przyniesie następny dzień – o tym decyduje zarówno mały Jaś, jak i trochę większa Ola. To nie bajka, a ja nie jestem wróżką. To życie, a ja jestem nauczycielem ... z pasją, dystansem, poczuciem własnej wartości i humoru w stosunku do własnej osoby. Zatem jestem nauczycielem i dobrze mi z tym!

          		  
           

          Agnieszka Pacierz
            Lubię swój zawód, gdyż praca z dziećmi pozwala mi realizować siebie, jest ciągłym wyzwaniem, które wymaga ode mnie postawy twórczej, a przede wszystkim uczy odpowiedzialności i bycia otwartym na oczekiwania innych. Pozwala mi wykazywać się kreatywnością i zaangażowaniem. Na co dzień jest moją pasją, zajęciem, które sprawia mi ogromną satysfakcję. Nie wyobrażam sobie życia bez pracy z małymi dziećmi, ponieważ wiem, że jest to moje powołanie.

           

          Aneta Tombarkiewicz 

          		  
          Praca z dziećmi sprawia mi wiele radości i satysfakcji. Podziwiam ich spontaniczność i entuzjazm oraz ciekawość świata. Lubię patrzeć na radość podopiecznych w momentach, kiedy zdobywają nową wiedzę oraz umiejętności, a także kiedy odkrywamy razem tajniki otaczającego świata. Największą zapłatą, dla mnie jako nauczyciela jest uśmiech dziecka, bo jak powiedział kiedyś wielki pedagog Janusz Korczak „kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat”. Największą zapłatą jest również zaufanie, jakim obdarza mnie mały człowiek. Czym się kieruję w pracy? W pracy staram się podążać za dzieckiem, dając mu poczucie bezpieczeństwa, akceptacji oraz możliwość wszechstronnego rozwoju. Staram się nauczyć moich małych podopiecznych tak wielu rzeczy jak to możliwe, a potem z ogromną radością i dumą patrzę na postępy moich małych przedszkolaków. Jestem nauczycielem z powołania, człowiekiem pracowitym, cierpliwym, odpowiedzialnym. Pracy poświęcam każdą wolną chwilę – czy to doskonaląc swoje umiejętności podczas kursów i szkoleń, czy to przygotowując dla dzieci atrakcyjne i ciekawe zajęcia, czy też wreszcie starając się swoją postawą i przykładem kształtować właściwe postawy. Zawód nauczyciela to misja i ja jestem wdzięczna, że mogę w niej uczestniczyć - uczestniczyć w kształtowaniu osobowości młodego człowieka, być wsparciem i partnerem dla rodziców w tej jakże trudnej pracy.  
           

          Anna Harabin
            Praca z dziećmi jest moim powołaniem, przynosi mi ogromną radość i satysfakcję. Obserwowanie przedszkolaków, jak pokonują nowe trudności, jak się zmieniają i rozwijają utwierdza mnie w przekonaniu, że to, co robię ma sens. W dzieciach bardzo cenię ich szczerość i spontaniczność, której brakuje dorosłym, a uśmiech i radość najmłodszych jest dla mnie najpiękniejszą nagrodą.

           

          Edyta Kraińska

          		  
          Jestem nauczycielem wychowania przedszkolnego, dla którego praca z dziećmi jest ogromną radością. Nie ma szczerszych i wrażliwszych istot na tym świecie niż dzieci. Obcowanie z nimi wzbogaca człowieka, bo jak pisał P. Coelho: ,,Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił tego, czego pragnie” co dla nas dorosłych bywa niezwykle trudne. Bardzo lubię swoją pracę i wykonuję ją z zaangażowaniem. Nie odczuwam przymusu, ani nie patrzę na zegarek. Nigdy nie jestem obojętna na potrzeby dzieci. Dzielę radość wspólnie z nimi w ich sukcesach, ale także wspieram i otaczam troską w ich smutkach i porażkach. Staram się każdego dnia dawać z siebie wiele, tak aby czuły się bezpiecznie.  

           

          Agnieszka Siwonia

          Monika Grzywa

          Magdalena Ślusarska

          Aneta Kalwat

          Katarzyna Piątek

          Sylwia Połetek

          Natalia Parkita